1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Rajagaha w Bambusowym Gaju w Sanktuarium Wiewiórek.
2. Przy tej okazji liczni dobrze znani wędrowcy mieszkali w Sanktuarium Pawi w parku wędrowców, to jest Annabhara, Varadhara i wędrowiec Sakuludayin, jak również inni dobrze znani wędrowcy.
3. Wtedy o poranku Zrealizowany ubrał się i zabierając swą miskę i zewnętrzną szatę udał się do Rajagaha na żebraczy obchód. Wtedy pomyślał: „Jest wciąż za wcześnie by wędrować w poszukiwaniu jedzenia po Rajagaha. Załóżmy, że pójdę do wędrowca Sakuludayina do Sanktuarium Pawi w parku wędrowców”.
4. Wtedy Zrealizowany udał się do Sanktuarium Pawi w parku wędrowców. Przy tej okazji wędrowiec Sakuludayin siedział wraz z dużym zgromadzeniem wędrowców krzyczących, hałasujących i głośnych, zaangażowanych w wiele wulgarnych rodzajów rozmów, takich jak o królach, rabusiach, ministrach, armiach, alarmach, bitwach, jedzeniu, piciu, ubraniu, łóżkach, girlandach, perfumach, krewnych, wehikułach, wsiach, miastach, krajach, kobietach, bohaterach, ulicach, studniach, zmarłych, o głupstwach, powstaniu świata, powstaniu morza, o tym czy rzeczy są czy też nie. Wędrowiec Sakuludayin zobaczył z oddali nadchodzącego Zrealizowanego. Widząc go uciszył swoje zgromadzenie tak: "Panowie, bądźcie cicho, panowie nie czyńcie hałasu. Nadchodzi tu pustelnik Gotama. Ci czcigodni lubią ciszę, są dyscyplinowani w ciszy, rekomendują ciszę. Być może, jeżeli znajdzie on nasze zgromadzenie cichym to pomyśli on o tym by się przyłączyć". Wtedy wędrowcy zamilkli.
5. Zrealizowany udał się do wędrowca Sakuludayina, który rzekł do niego: "Niech Zrealizowany zajdzie tutaj, czcigodny panie, witam Zrealizowanego, czcigodny panie. Było to dawno temu gdy Zrealizowany znalazł sposobność by tu przyjść. Niech Zrealizowany usiądzie, czcigodny panie, siedzenie jest gotowe". Zrealizowany usiadł na przygotowanym siedzeniu a wędrowiec Sakuludayin zajął niższe siedzenie siadając z boku. Kiedy to uczynił, Zrealizowany powiedział: „Dla jakiej dyskusji siedzicie tutaj teraz razem Udayin? I o czym była dyskusja co została przerwana?”
6. „Czcigodny panie, dajmy spokój dyskusji dla której teraz tutaj razem siedzimy. Zrealizowany równie dobrze może usłyszeć o niej potem. Ostatnio czcigodny panie, kiedy pustelnicy i bramini różnych sekt zebrali się razem i siedzieli razem w holu debat, powstał ten temat: 'To zysk dla ludzi z Anga i Magadha, to wielki zysk dla ludzi z Anga i Magadha, że ci pustelnicy i bramini, przywódcy zakonów, przywódcy grup, dobrze znani i słynni założyciele sekt, uważani przez wielu za świętych, przyszli spędzić sezon deszczowy w Rajagaha. Jest tu Purana Kassapa przywódca zakonu, przywódca grupy, dobrze znany i słynny założyciel sekty, uważany przez wielu za świętego, on przyszedł spędzić sezon deszczowy w Rajagaha. Jest tu również ten Makkhali Gosala ... ten Ajita Kesakambalin ... ten Pakhuda Kaccayana ... ten Senjaya Belatthiputta ... ten Nigantha Nattaputa ... ten pustelnik Gotama przywódca zakonu, przywódca grupy, dobrze znany i słynny założyciel sekty, uważany przez wielu za świętego, on przyszedł spędzić sezon deszczowy w Rajagaha. Który spośród tych godnych pustelników i braminów, przywódców zakonu, przywódców grupy, dobrze znanych i słynnych założycieli sekt, uważanych przez wielu za świętych, jest honorowany, szanowany, respektowany i czczony przez swych uczniów? I jak honorując go i szanując, żyją oni w zależności od niego? Po tym ktoś rzekł: 'Ten Purana Kassapa jest przywódcą zakonu, przywódcą grupy, dobrze znanym i słynnym założycielem sekty, uważanym przez wielu za świętego, ale nie jest on honorowany, szanowany, respektowany i czczony przez swych uczniów, ani też jego uczniowie nie żyją w zależności od niego, honorując i szanując go. Kiedyś Purana Kassapa nauczał Dhammy do zgromadzenia wielu setek wyznawców. Wtedy pewien uczeń wszczął hałas w taki sposób: 'Panowie, nie zadawajcie tego pytania Puranie Kassapie, on tego nie wie. My to wiemy. Zadajcie to pytanie nam. Odpowiemy wam na nie, panowie'. I stało się, że Purana Kassapa nie postawił na swoim, choć machał swymi ramionami i krzyczał: 'Bądźcie cicho, panowie, nie czyńcie hałasu panowie. Nie zadają tego pytania wam, panowie. Pytają nas. My im odpowiemy'. Rzeczywiście, wielu jego uczniów opuściło go po obaleniu jego doktryny w taki sposób: 'Nie rozumiesz tej Dhammy i Dyscypliny. Ja rozumiem tą Dhammę i Dyscyplinę. Jak mógłbyś zrozumieć tą Dhammę i Dyscyplinę. Jesteś w błędzie. Ja mam rację. Moja pozycja jest spójna. Twoja niespójna. Co powinno być powiedziane na początku, powiedziałeś na końcu. Co powinno być powiedziane na końcu, powiedziałeś na początku. To co tak troskliwie przemyślałeś zostało odwrócone na opak. Twoja doktryna jest odrzucona. Udowodniono ci żeś w błędzie. Idź się douczyć lub rozplątaj się jeśli potrafisz!' W taki sposób Purana Kassapa nie jest honorowany szanowany, respektowany i czczony przez swych uczniów ani też jego uczniowie nie żyją w zależności od niego honorując i szanując go. Rzeczywiście, jest pogardzany przez pogardę okazywaną jego Dhammie'.
Ktoś powiedział: 'Ten Makkhali Gosala ... ten Ajita Kesakambalin ... ten Pakhuda Kaccayana ... ten Senjaya Belatthiputta ... ten Nigantha Nattaputa jest przywódcą zakonu, przywódcą grupy, dobrze znanym i słynnym założycielem sekty, uważanym przez wielu za świętego, ale nie jest on honorowany, szanowany, respektowany i czczony przez swych uczniów, ani też jego uczniowie nie żyją w zależności od niego honorując i szanując go. Kiedyś Niganta Nataputta nauczał Dhammy do zgromadzenia wielu setek wyznawców. Wtedy pewien uczeń wszczął hałas w taki sposób: 'Panowie, nie zadawajcie tego pytania Niganttha Nataputtcie, on tego nie wie. My to wiemy. Zadajcie to pytanie nam. Odpowiemy wam na nie, panowie'. I stało się, że Nigantha Nataputta nie postawił na swoim, choć machał swymi ramionami i krzyczał: 'Bądźcie cicho, panowie, nie czyńcie hałasu panowie. Nie zadają tego pytania wam, panowie. Pytają nas. My im odpowiemy'. Rzeczywiście wielu jego uczniów opuściło go po obaleniu jego doktryny w taki sposób: 'Nie rozumiesz tej Dhammy i Dyscypliny. Ja rozumiem tą Dhamme i Dyscyplinę. Jak mógłbyś zrozumieć tą Dhammę i Dyscyplinę. Jesteś w błędzie. Ja mam rację. Moja pozycja jest spójna. Twoja niespójna. Co powinno być powiedziane na początku, powiedziałeś na końcu. Co powinno być powiedziane na końcu, powiedziałeś na początku. To co tak troskliwie przemyślałeś zostało odwrócone na opak. Twoja doktryna jest odrzucona. Udowodniono ci żeś w błędzie. Idź się douczyć lub rozplątaj się jeśli potrafisz!' W taki sposób Nigantha Nataputta nie jest honorowany szanowany, respektowany i czczony przez swych uczniów, ani też jego uczniowie nie żyją w zależności od niego honorując i szanując go. Rzeczywiście, jest pogardzany przez pogardę okazywaną jego Dhammie'.
A ktoś rzekł: 'Ten pustelnik Gotama jest honorowany, respektowany, szanowany i czczony przez swych uczniów i jego uczniowie żyją w zależności od niego, honorując i szanując go. Pewnego razu pustelnik Gotama nauczał Dhammy do zgromadzenia wielu setek wyznawców i był uczeń który chrząknął. I wtedy jeden z jego towarzyszy w świętym życiu szturchnął go kolanem by przekazać: 'Bądź cicho, czcigodny panie, nie rób hałasu, Zrealizowany, Nauczyciel, uczy Dhammy'. Kiedy pustelnik Gotama uczy Dhammy do zgromadzenia wielu setek wyznawców, przy tej okazji nie ma dźwięków kaszlenia czy chrząkania. Gdyż wtedy to liczne zgromadzenia jest skupione w oczekiwaniu: 'Usłyszymy Dhammę którą naucza Zrealizowany'. Tak jakby człowiek u skrzyżowania dróg odwirowywał czysty miód i liczna grupa ludzi byłaby skupiona w oczekiwaniu, tak też kiedy uczy Dhammy do zgromadzenia wielu setek wyznawców, przy tej okazji nie ma dźwięków ze strony jego uczniów. I nawet ci uczniowie, którzy odpadli od ich towarzyszy w świętym życiu i porzucili trening by powrócić do niższego życia – nawet oni chwalą Mistrza i Dhammę i Zgromadzenie; ganiąc siebie, zamiast innych i mówiąc: 'Nie mieliśmy szczęścia, jesteśmy o małych zasługach, bo chociaż odeszliśmy w bezdomność w tak dobrze proklamowanej Dhammie, byliśmy niezdolni żyć doskonałym i czystym życiem aż do jego końca'. Po zostaniu klasztornymi pomocnikami czy świeckimi wyznawcami, podejmują i obserwują pięć wskazań. W taki sposób pustelnik Gotama jest honorowany i respektowany szanowany i czczony przez swych uczniów i jego uczniowie żyją w zależności od niego, honorując i szanując go'”.
7. „Ale Udayin, jak wiele cech widzisz u mnie z powodu których moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie?"
8. „Czcigodny panie, widzę pięć cech u Zrealizowanego z powodu których jego uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą Zrealizowanego i żyją w zależności od niego honorując i szanując go. Jakie pięć? Po pierwsze czcigodny panie, Zrealizowany je mało i rekomenduje by jeść mało; to widzę jako pierwszą cechę Zrealizowanego z powodu której jego uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą Zrealizowanego i żyją w zależności od niego honorując i szanując go. I znów, czcigodny panie, Zrealizowany jest zadowolony z jakiegokolwiek rodzaju szaty i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek rodzaju szaty, to widzę jako drugą cechę z powodu której jego uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą Zrealizowanego i żyją w zależności od niego honorując i szanując go. I znów, czcigodny panie, Zrealizowany jest zadowolony z jakiegokolwiek rodzaju wyżebranego jedzenia i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek rodzaju wyżebranego jedzenia, to widzę jako trzecią cechę z powodu której jego uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą Zrealizowanego i żyją w zależności od niego honorując i szanując go. I znów, czcigodny panie, Zrealizowany jest zadowolony z jakiegokolwiek miejsca odpoczynku i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek miejsca odpoczynku, to widzę jako czwartą cechę z powodu której jego uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą Zrealizowanego i żyją w zależności od niego honorując i szanując go. I znów, czcigodny panie, Zrealizowany jest odosobniony i rekomenduje odosobnienie, to widzę jako piątą cechę z powodu której jego uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą Zrealizowanego i żyją w zależności od niego honorując i szanując go”.
9. „Załóżmy Udayin, że moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama je mało i rekomenduje by jeść mało'. Są tu moi uczniowie, którzy żyją o kubku, o pół kubku jedzenia, o ilości jedzenia owocu bilavy, podczas gdy ja czasami jem całą zawartość miski czy nawet więcej. I tak, gdyby moi uczniowie honorowali i respektowali, szanowali i czcili mnie i żyli w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama je mało i rekomenduje by jeść mało', wtedy ci z moich uczniów, którzy żyją o kubku, o pół kubku jedzenia, o ilości jedzenia owocu bilavy, nie powinni honorować i respektować, szanować i czcić mnie i żyć w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie za tą cechę. Załóżmy Udayin, że moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest zadowolony z jakiegokolwiek rodzaju szaty i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek rodzaju szaty'. Są tu moi uczniowie, którzy są nosicielami wyrzuconych łachmanów, nosicielami szorstkich szat, zbierają oni strzępy ubrań z terenów cmentarnych, śmietnisk czy sklepów i robią z nich połatane szaty i noszą je. Ale ja czasami noszę szaty dane przez gospodarzy, szaty tak delikatne, że włos dyni jest szorstki w porównaniu z nimi. I tak, gdyby moi uczniowie honorowali i respektowali, szanowali i czcili mnie i żyli w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest zadowolony z jakiegokolwiek rodzaju szaty i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek rodzaju szaty', wtedy ci z moich uczniów, którzy są nosicielami wyrzuconych łachmanów, nosicielami szorstkich szat, którzy zbierają strzępy ubrań z terenów cmentarnych, śmietnisk czy sklepów i robią z nich połatane szaty i noszą je, nie powinni honorować i respektować, szanować i czcić mnie i żyć w zależności ode mnie honorując i szanując mnie za tą cechę. Załóżmy Udayin, że moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest zadowolony z jakiegokolwiek rodzaju wyżebranego jedzenia i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek rodzaju wyżebranego jedzenia'. Są tu moi uczniowie, którzy są jedzącymi wyżebrane jedzenie, chodząc od domu do domu, którzy cieszą się zbieraniem swego jedzenia, kiedy wkraczają między domy, nie zgodziliby się nawet przyjąć zaproszenia by usiąść. Ale ja jem na zaproszonych posiłkach, przebrany ryż i wiele rodzajów sosów i curry. I tak, gdyby moi uczniowie honorowali i respektowali, szanowali i czcili mnie i żyli w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest zadowolony z jakiegokolwiek rodzaju wyżebranego jedzenia i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek rodzaju wyżebranego jedzenia, wtedy ci z moich uczniów, którzy są jedzącymi wyżebrane jedzenie, chodząc od domu do domu, cieszący się zbieraniem swego jedzenia, którzy kiedy wkraczają między domy nie zgodziliby się nawet przyjąć zaproszenia by usiąść, nie powinni honorować i respektować, szanować i czcić mnie i żyć w zależności ode mnie honorując i szanując mnie za tą cechę. Załóżmy Udayin, że moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest zadowolony z jakiegokolwiek miejsca odpoczynku i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek miejsca odpoczynku. Są tu moi uczniowie co są mieszkającymi u korzenia drzewa, mieszkającymi na otwartym powietrzu, którzy nie używają dachu przez osiem miesięcy (w roku), podczas gdy ja czasami żyję w zadaszonych rezydencjach otynkowanych z zewnątrz i od wewnątrz, osłoniętych przed wiatrem, zabezpieczonych skoblami w drzwiach i z zamkniętymi oknami. I tak, gdyby moi uczniowie honorowali i respektowali, szanowali i czcili mnie i żyli w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest zadowolony z jakiegokolwiek miejsca odpoczynku i rekomenduje zadowolenie z jakiegokolwiek miejsca odpoczynku, wtedy ci z moich uczniów, którzy są mieszkającymi u korzenia drzewa, mieszkającymi na otwartym powietrzu, którzy nie używają dachu przez osiem miesięcy (w roku), nie powinni honorować i respektować, szanować i czcić mnie i żyć w zależności ode mnie honorując i szanując mnie za tą cechę. Załóżmy Udayin, że moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest odosobniony i rekomenduje odosobnienie. Są tu moi uczniowie, którzy są mieszkańcami lasu, mieszkający w odległych leśnych gąszczach, wracający do Zgromadzenia tylko raz na dwa tygodnie dla recytacji Patimokhy. Ale ja czasami żyję otoczony przez mnichów i mniszki, przez męskich i żeńskich świeckich wyznawców, królów i królewskich ministrów, przez przywódców sekt i ich uczniów. I tak gdyby moi uczniowie honorowali i respektowali, szanowali i czcili mnie i żyli w zależności ode mnie honorując i szanując mnie z myślą: 'Pustelnik Gotama jest odosobniony i rekomenduje odosobnienie, wtedy ci z moich uczniów którzy są mieszkańcami lasu, mieszkający w odległych leśnych gąszczach i wracający do Zgromadzenia tylko raz na dwa tygodnie dla recytacji Patimokhy nie powinni honorować i respektować, szanować i czcić mnie i żyć w zależności ode mnie honorując i szanując mnie za tą cechę.
10. Jednakże Udayin, jest tu innych pięć cech z powodu których moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie.
(1. Wyższa cnota)
11. Tu Udayin, moi uczniowie cenią mnie za wyższą cnotę w taki sposób: 'Pustelnik Gotama jest cnotliwy, posiada najwyższy agregat cnoty'. To pierwsza cecha z powodu której moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie.
(2. Wiedza i wgląd)
12. I znów moi uczniowie cenią mnie za moją doskonałą wiedzę i wgląd w taki sposób: "Kiedy pustelnik Gotama mówi 'wiem' to naprawdę wie, kiedy mówi 'widzę' to naprawdę widzi. Pustelnik Gotama naucza Dhammy z bezpośredniej wiedzy, naucza Dhammy o zdrowej podstawie, nie bez zdrowej podstawy. Naucza Dhammy w przekonywający sposób, nie w nieprzekonywujący sposób”. To druga cecha z powodu której moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie.
(3. Wyższe zrozumienie)
13. I znów, Udayin, moi uczniowie cenią mnie za wyższe zrozumienie w taki sposób: 'Pustelnik Gotama jest mądry, posiada najwyższy agregat zrozumienia. Nie jest możliwe by nie przewidział przyszłych kursów doktryny lub by nie był zdolny wykazać błędów w argumentacji obecnych doktryn innych'. Jak myślisz Udayin? Czy moi uczniowie, znając i widząc w ten sposób, będą się wtrącać i mi przerywać?” „Nie czcigodny panie”. „Nie oczekuję instrukcji od moich uczniów, niezmiennie, to moi uczniowie są tymi co oczekują instrukcji ode mnie. To trzecia cecha z powodu której moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie.
(4. Cztery szlachetne prawdy)
14. I znów, Udayin, kiedy moi uczniowie zetkną się z cierpieniem i staną się ofiarami cierpienia, żerem cierpienia, przychodzą do mnie i pytają mnie o szlachetną prawdę o cierpieniu. Będąc zapytanym, wyjaśniam im szlachetną prawdę o cierpieniu, i zadowalam ich umysły moimi wyjaśnieniami. Pytają mnie o szlachetną prawdę o powstaniu cierpienia ... o wstrzymaniu cierpienia ... o drodze prowadzącej do wstrzymania cierpienia. Będąc zapytanym, wyjaśniam im szlachetną prawdę o drodze prowadzącej do wstrzymania cierpieniu, i zadowalam ich umysły moimi wyjaśnieniami. To czwarta cecha z powodu której moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie.
(5. Droga do utrzymania przy istnieniu korzystnych stanów)
1.Cztery podstawy uważności
15. I znów, Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu czterech podstaw uważności. Tu mnich trwa kontemplując ciało jako ciało, gorliwie, całkowicie rozważny i uważny, po odłożeniu pożądliwości i światowego smutku. Trwa kontemplując uczucie jako uczucie, gorliwie, całkowicie rozważny i uważny, po odłożeniu pożądliwości i światowego smutku. Trwa kontemplując umysł jako umysł, gorliwie, całkowicie rozważny i uważny, po odłożeniu pożądliwości i światowego smutku. Trwa kontemplując idee jako idee, gorliwie, całkowicie rozważny i uważny, po odłożeniu pożądliwości i światowego smutku. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
2.Cztery właściwe rodzaje wysiłku
16. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu czterech właściwych rodzajów wysiłku. Tu mnich pobudza gorliwość dla nie-powstania niepowstałych złych, niekorzystnych stanów, stara się, czyni wysiłek, wzbudza energię, ćwiczy umysł i wysila się.
Tu mnich pobudza gorliwość dla porzucenia powstałych złych, niekorzystnych stanów, stara się, czyni wysiłek, wzbudza energię, ćwiczy umysł i wysila się. Tu mnich pobudza gorliwość dla powstania niepowstałych dobrych, korzystnych stanów, stara się, czyni wysiłek, wzbudza energię, ćwiczy umysł i wysila się. Tu mnich pobudza gorliwość dla kontynuacji, nie zanikania, wzmocnienia, wzrostu i wypełnienia przez utrzymanie przy istnieniu powstałych korzystnych stanów, stara się, czyni wysiłek, wzbudza energię, ćwiczy umysł i wysila się. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
3. Cztery bazy dla duchowych mocy
17. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu czterech baz dla duchowych mocy. Tu mnich rozwija bazę dla duchowej mocy składającej się z koncentracji dzięki gorliwości i zdeterminowanemu wysiłkowi. Tu mnich rozwija bazę dla duchowej mocy składającej się z koncentracji dzięki energii i zdeterminowanemu wysiłkowi. Tu mnich rozwija bazę dla duchowej mocy składającej się z koncentracji dzięki (czystości) umysłu i zdeterminowanemu wysiłkowi. Tu mnich rozwija bazę dla duchowej mocy składającej się z koncentracji dzięki dociekaniu i zdeterminowanemu wysiłkowi. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
4. Pięć zdolności
18. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu pięciu duchowych zdolności. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu zdolność wiary, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu zdolność energii, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu zdolność uważności, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu zdolność koncentracji, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu zdolność zrozumienia, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
5. Pięć mocy
19. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu pięciu mocy. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu moc wiary, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu moc energii, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu moc uważności, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu moc koncentracji, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu moc zrozumienia, która wiedzie do pokoju, wiedzie do oświecenia. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
6. Siedem czynników oświecenia
20. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu siedmiu czynników oświecenia. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu uważność - czynnik oświecenia który jest wspomagany przez odosobnienie, beznamiętność i wstrzymanie i owocuje zaniechaniem. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu dociekanie stanów - czynnik oświecenia który jest wspomagany przez odosobnienie, beznamiętność i wstrzymanie i owocuje zaniechaniem. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu energię - czynnik oświecenia który jest wspomagany przez odosobnienie, beznamiętność i wstrzymanie i owocuje zaniechaniem. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu błogość - czynnik oświecenia który jest wspomagany przez odosobnienie, beznamiętność i wstrzymanie i owocuje zaniechaniem. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu spokój - czynnik oświecenia który jest wspomagany przez odosobnienie, beznamiętność i wstrzymanie i owocuje zaniechaniem. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu koncentrację - czynnik oświecenia który jest wspomagany przez odosobnienie, beznamiętność i wstrzymanie i owocuje zaniechaniem. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu równowagę - czynnik oświecenia który jest wspomagany przez odosobnienie, beznamiętność i wstrzymanie i owocuje zaniechaniem. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
7. Ośmioraka szlachetna ścieżka
21. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu ośmiorakiej szlachetnej ścieżki. Tu mnich utrzymuje przy istnieniu właściwy pogląd, właściwą intencję, właściwą mowę, właściwe działanie, właściwe utrzymanie, właściwy wysiłek, właściwą uważność i właściwą koncentrację. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
8. Osiem wyzwoleń
22. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu ośmiu wyzwoleń. Posiadając materialną formę widzi materialne formy. To jest pierwsze wyzwolenie. Nie postrzegając materialnych form wewnętrznie, widzi materialne formy zewnętrzne. To drugie wyzwolenie. Jest uwolniony przez ideę piękna. To trzecie wyzwolenie. Przez całkowite przekroczenie percepcji materialnych form, omijając percepcję sensoryczną i przez nie skierowanie uwagi na percepcję różnorodności (postrzegając): 'Przestrzeń jest nieskończona' osiąga bazę nieskończonej przestrzeni. To czwarte wyzwolenie. Przez całkowite przekroczenie bazy nieskończonej przestrzeni (postrzegając) 'świadomość jest nieskończona' wkracza i trwa w bazie nieskończonej świadomości. To piąte wyzwolenie. Przez całkowite przekroczenie bazy nieskończonej świadomości (postrzegając) 'Tu nic nie ma' wkracza i trwa w bazie nicości. To szóste wyzwolenie. Przez całkowite przekroczenie bazy nicości wkracza i trwa w bazie ani-percepcji-ani-nie-percepcji. To siódme wyzwolenie. Przez całkowite przekroczenie bazy ani-percepcji-ani-nie-percepcji wkracza i trwa we wstrzymaniu percepcji i uczucia. To ósme wyzwolenie. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
9. Osiem baz dla transcendencji
23. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu ośmiu baz dla transcendencji. Postrzegając formy wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, ograniczone, piękne i brzydkie, przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest pierwsza baza dla transcendencji. Postrzegając formy wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, nieograniczone, piękne i brzydkie, przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest druga baza dla transcendencji. Nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, ograniczone, piękne i brzydkie, przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest trzecia baza dla transcendencji. Nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, nieograniczone, piękne i brzydkie, przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest czwarta baza dla transcendencji. Nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, niebieskie, niebieskiego koloru, niebieskie w przejawie o niebieskim blasku. Tak jak kwiat lnu, który jest niebieski, niebieskiego koloru, niebieski w przejawie, o niebieskim blasku, lub jak płótno z Benares wyprasowane z obu stron, które jest niebieskie, niebieskiego koloru, niebieskie w przejawie, o niebieskim blasku; tak też nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, niebieskie, niebieskiego koloru, niebieskie w przejawie o niebieskim blasku. Przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest piąta baza dla transcendencji. Nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, żółte, żółtego koloru, żółte w przejawie o żółtym blasku. Tak jak kwiat kannikara, który jest żółty, żółtego koloru, żółty w przejawie, o żółtym blasku, lub jak płótno z Benares wyprasowane z obu stron, które jest żółte, żółtego koloru, żółte w przejawie, o żółtym blasku; tak też nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, żółte, żółtego koloru, żółte w przejawie o żółtym blasku. Przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest szósta baza dla transcendencji. Nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, czerwone, czerwonego koloru, czerwone w przejawie o czerwonym blasku. Tak jak kwiat hibiskusa, który jest czerwony, czerwonego koloru, czerwony w przejawie, o czerwonym blasku, lub jak płótno z Benares wyprasowane z obu stron, które jest czerwone, czerwonego koloru, czerwone w przejawie, o czerwonym blasku; tak też nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, czerwone, czerwonego koloru, czerwone w przejawie, o czerwonym blasku. Przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest siódma baza dla transcendencji. Nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, białe, białego koloru, białe w przejawie, o białym blasku. Tak jak poranna gwiazda, która jest biała, białego koloru, biała w przejawie, o białym blasku. lub jak płótno z Benares wyprasowane z obu stron, które jest białe, białego koloru, białe w przejawie o białym blasku; tak też nie postrzegając form wewnętrznie, widzi formy zewnętrznie, białe, białego koloru, białe w przejawie o białym blasku. Przez przekroczenie ich, postrzega w ten sposób: 'wiem, widzę'. To jest ósma baza dla transcendencji. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
10. Dziesięć kasin
24. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu dziesięć kasin. Ktoś kontempluje kasinę ziemi, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę wody, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę ognia, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę powietrza, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę niebieską, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę żółtą, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę czerwoną, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę białą, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę przestrzeni, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. Ktoś inny kontempluje kasinę świadomości, powyżej, poniżej i wszerz, niepodzielną i niemierzalną. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
11. Cztery jhany
25. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do utrzymania przy istnieniu czterech jhan. Tu całkowicie odłączony od zmysłowych przyjemności, odłączony od niekorzystnych rzeczy, mnich wkracza i trwa w pierwszej jhanie z towarzyszącymi temu myśleniem i rozważaniem i z błogością i przyjemnością zrodzonymi z odosobnienia. Czyni błogość i przyjemność zrodzone z odosobnienia przenikającymi, wznoszącymi się, wypełniającymi i rozciągającymi się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby błogość i przyjemność zrodzone z odosobnienia. Tak jak zręczny łaziebny lub jego pomocnik gromadzi mydlany puder w metalowym basenie i stopniowo spryskuje go wodą i miesza aż wilgoć całkiem przeniknie puder, namoczy go i rozciągnie się po nim na zewnątrz i wewnątrz, choć sam w sobie nie staje się on wodnisty, tak też mnich czyni błogość i przyjemność zrodzone z odosobnienia przesiąkającymi, wznoszącymi się, wypełniającymi i rozciągającymi się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby błogość i przyjemność zrodzone z odosobnienia.
26. I znów, z uspokojeniem myślenia i rozważania wkracza on i trwa w drugiej jhanie, z pewnością siebie i zjednoczonym umysłem, bez myślenia i rozważania z błogością i przyjemnością zrodzonymi z koncentracji. Czyni błogość i przyjemność zrodzone z koncentracji przenikającymi, wznoszącymi się, wypełniającymi i rozciągającymi się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby błogość i przyjemność zrodzone z koncentracji. Tak jak gdyby było jezioro którego wody byłyby zasilane podziemnym źródłem nie mając dopływów ze wschodu, zachodu, północy i południa, ani też nie zasilane od czasu do czasu przez deszcz, to zimny nurt wody z podziemnego źródła czyniłby zimną wodę przesiąkającą, wznoszącą, wypełniającą i rozciągającą się po całym jeziorze i nie byłoby niczego w całym jeziorze gdzie nie doszłaby zimna woda, tak też mnich czyni błogość i przyjemność zrodzone z koncentracji przenikającymi, wznoszącymi się, wypełniającymi i rozciągającymi się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby błogość i przyjemność zrodzone z koncentracji.
27. I znów, z zanikiem błogości trwając w równowadze uważny i w pełni rozważny, ciągle odczuwając przyjemność cielesną, wkracza i trwa w trzeciej jhanie o której szlachetni mówią: 'Ten ma przyjemne przebywanie kto zrównoważony i uważny'. Czyni on przyjemność pozbawioną błogości przenikającą, wznoszącą się, wypełniającą i rozciągającą się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby przyjemność zrodzona z koncentracji. Tak jak w stawie z białymi lotosami czy stawie z liliowymi lotosami, czy stawie z czerwonymi lotosami, pewne lotosy rodzą się pod wodą, pozostają pod wodą, nie wychodząc ponad powierzchnię wody rozwijają się pod wodą i zimna woda przenika, wznosi się, wypełnia i rozciąga po nich, tak też mnich czyni przyjemność pozbawioną błogości przenikającą, wznoszącą się, wypełniającą i rozciągającą się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby błogość i przyjemność zrodzone z koncentracji.
28. I znów z porzuceniem przyjemności i bólu, po uprzednim zaniku radości i smutku wkracza on i trwa w czwartej jhanie, charakteryzującej się ani-bólem-ani-przyjemnością i czystością umysłu dzięki równowadze. Siedzi on z czystym, jasnym umysłem rozciągającym się po ciele i nie ma niczego w jego całym ciele do czego czysty, jasny umysł by nie dotarł. Tak jak gdyby człowiek siedział ubrany od stóp do głowy w białe ubranie i nie byłoby niczego na jego ciele gdzie nie rozciągałoby się białe ubranie, tak też mnich siedzi z czystym, jasnym umysłem rozciągającym się po ciele i nie ma niczego w jego całym ciele do czego czysty, jasny umysł by nie dotarł. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
12. Wiedza wglądu
29. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do zrozumienia w ten sposób: 'To moje ciało, uczynione z materialnej formy, składające się z czterech wielkich elementów, spłodzone przez matkę i ojca i wybudowane na gotowanym ryżu i owsiance jest podmiotem nietrwałości, zniszczenia, zużycia, zaniku i dezintegracji i ta moja świadomość jest wspomagana i związana z nim'. Załóżmy że jest piękny beryl najczystszej wody, ośmiościenny, dobrze wycięty i przez który byłyby przeciągnięte niebieska, żółta, czerwona biała czy brązowa nić. Wtedy człowiek o dobrym wzroku biorąc go w swoją rękę, mógłby przeglądać go w taki sposób: 'To jest piękny beryl najczystszej wody, ośmiościenny, dobrze wycięty, przez który są przeciągnięte niebieska, żółta, czerwona biała czy brązowa nić'. Tak też proklamowałem moim uczniom drogę do zrozumienia w ten sposób: 'To moje ciało, uczynione z materialnej formy, składające się z czterech wielkich elementów, spłodzone przez matkę i ojca i wybudowane na gotowanym ryżu i owsiance jest podmiotem nietrwałości, zniszczenia, zużycia, zaniku i dezintegracji i ta moja świadomość jest wspomagana i związana z nim'. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
13. Ciało uczynione z umysłu.
30. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do stworzenia z tego ciała, innego ciała, posiadającego formę, utworzonego z umysłu, ze wszystkimi członkami, bez brakujących funkcji. Tak jakby człowiek wyciągał trzcinę z jej powłoki i myślał w ten sposób: 'To jest powłoka, to jest trzcina, powłoka to jedno, trzcina to drugie, to z powłoki trzcina została wyciągnięta', lub jak człowiek który wyciągnąłby miecz z pochwy i myślał w ten sposób: 'To jest pochwa, to jest miecz, pochwa to jedna rzecz, miecz to druga rzecz, to z pochwy miecz został wyciągnięty', lub jak człowiek, który wyciągnąłby węża ze skóry i myślał w ten sposób: 'To jest skóra, to jest wąż, skóra to jedna rzecz, wąż to druga rzecz, to ze skóry wąż został wyciągnięty', tak też proklamowałem moim uczniom drogę do stworzenia z tego ciała, innego ciała, posiadającego formę, utworzonego z umysłu, ze wszystkimi członkami, bez brakujących funkcji. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
14. Rodzaje nadnaturalnych mocy
31. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do władania wieloma nadnaturalnymi mocami, będąc jednym stają się wieloma, będąc wieloma stają się jednym; przechodzą bez przeszkód przez mur, przez ogrodzenie, przez górę jak przez przestrzeń, zanurzają się i wynurzają z ziemi jakby była to woda; chodzą po powierzchni wody jakby była to ziemia; siedząc ze skrzyżowanymi nogami podróżują w powietrzu jak uskrzydlony ptak; swoją ręką dotykają księżyca i słońca, tak możnych tak potężnych; władają cielesnym mistrzostwem nawet tak daleko jak świat Brahmy. Tak jak zręczny garncarz lub jego pomocnik mógłby stworzyć i wymodelować z dobrze przygotowanej gliny naczynie każdego kształtu jaki by chciał, lub tak jak zręczny rzeźbiarz w kości słoniowej lub jego pomocnik mógłby stworzyć i wymodelować z dobrze przygotowanej kości słoniowej dzieło jakie by chciał, lub jak zręczny złotnik lub jego pomocnik mógłby stworzyć i wymodelować z dobrze przygotowanego złota dzieło jakie by chciał, tak też proklamowałem moim uczniom drogę do władania wieloma nadnaturalnymi mocami, będąc jednym stają się wieloma, będąc wieloma stają się jednym; przechodzą bez przeszkód przez mur, przez ogrodzenie, przez górę jak przez przestrzeń, zanurzają się i wynurzają z ziemi jakby była to woda; chodzą po powierzchni wody jakby była to ziemia; siedząc ze skrzyżowanymi nogami podróżują w powietrzu jak uskrzydlony ptak; swoją ręką dotykają księżyca i słońca, tak możnych tak potężnych; władają cielesnym mistrzostwem nawet tak daleko jak świat Brahmy. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
15. Boski element ucha
32. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę dzięki której boskim elementem ucha, co oczyszczone i przewyższające ludzkie, słyszą oba rodzaje dźwięków, niebiańskie i ludzkie, te które są odległe jak również te bliskie. Tak jak energiczny bębniarz mógłby uczynić się słyszalnym bez kłopotów w czterech stronach świata, tak też proklamowałem moim uczniom drogę dzięki której boskim elementem ucha, co oczyszczone i przewyższające ludzkie, słyszą oba rodzaje dźwięków, niebiańskie i ludzkie, te które są odległe jak również te bliskie. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
16. Zrozumienie umysłów innych
33. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do zrozumienia umysłów innych istot, innych osób, po objęciu ich swymi własnymi umysłami. Rozumieją umysł skażony przez pożądanie jako umysł skażony przez pożądanie i umysł nieskażony przez pożądanie jako umysł nieskażony przez pożądanie; rozumieją umysł skażony przez nienawiść jako umysł skażony przez nienawiść i umysł nieskażony przez nienawiść jako umysł nieskażony przez nienawiść; rozumieją umysł skażony przez złudzenie jako umysł skażony przez złudzenie i umysł nieskażony przez złudzenie jako umysł nieskażony przez złudzenie; rozumieją umysł zjednoczony jako umysł zjednoczony i umysł rozproszony jako umysł rozproszony; rozumieją umysł wzniosły jako umysł wzniosły i umysł bez wzniosłości jako umysł bez wzniosłości; rozumieją umysł wychodzący poza jako umysł wychodzący poza i umysł nie wychodzący poza jako umysł nie wychodzący poza; rozumieją umysł skoncentrowany jako skoncentrowany i umysł nieskoncentrowany jako umysł nieskoncentrowany; rozumieją umysł wyzwolony jako umysł wyzwolony i umysł niewyzwolony jako umysł niewyzwolony. Tak jak mężczyzna lub kobieta, młoda, młodzieńcza i lubująca się w ornamentach – przeglądając wizerunek swej własnej twarzy w czystym jasnym zwierciadle lub misce z czystą wodą, widziałaby skazę w taki sposób 'jest skaza' czy wiedziałaby, że nie ma skazy w taki sposób: 'nie ma skazy', tak też proklamowałem moim uczniom drogę do zrozumienia umysłów innych istot, innych osób, po ich objęciu, ich własnymi umysłami. Rozumieją umysł skażony przez pożądanie jako umysł skażony przez pożądanie i umysł nieskażony przez pożądanie jako umysł nieskażony przez pożądanie; rozumieją umysł skażony przez nienawiść jako umysł skażony przez nienawiść i umysł nieskażony przez nienawiść jako umysł nieskażony przez nienawiść; rozumieją umysł skażony przez złudzenie jako umysł skażony przez złudzenie i umysł nieskażony przez złudzenie jako umysł nieskażony przez złudzenie; rozumieją umysł zjednoczony jako umysł zjednoczony i umysł rozproszony jako umysł rozproszony; rozumieją umysł wzniosły jako umysł wzniosły i umysł bez wzniosłości jako umysł bez wzniosłości; rozumieją umysł wychodzący poza jako umysł wychodzący poza i umysł nie wychodzący poza jako umysł nie wychodzący poza; rozumieją umysł skoncentrowany jako skoncentrowany i umysł nieskoncentrowany jako umysł nieskoncentrowany; rozumieją umysł wyzwolony jako umysł wyzwolony i umysł niewyzwolony jako umysł niewyzwolony. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
17. Wspomnienie poprzednich żywotów
34 I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę do wspominania swoich rozlicznych poprzednich żywotów. Mianowicie, jedne narodziny, drugie narodziny...pięć narodzin, dziesięć narodzin, pięćdziesiąt narodzin, sto narodzin, sto tysięcy narodzin, wiele eonów rozszerzania się wszechświata, wiele eonów kurczenia się wszechświata, wiele eonów rozszerzania i kurczenia się wszechświata: Tu był tak nazywany, takiej rasy, tak wyglądał, taki był jego pokarm, takie było jego doświadczenie przyjemności i bólu, taki był okres jego życia, odchodząc stamtąd, umierając, pojawił się gdzie indziej, tam też był tak a tak nazywany, takiej rasy, tak wyglądał, taki był jego pokarm, takie doświadczenie przyjemności i bólu, taki był okres jego życia, przemijając, umierając tam, pojawił się tutaj. Tak z detalami i szczegółami moi uczniowie wspominają swoje rozliczne przeszłe życia. Tak jak człowiek udałby się z jego własnej wioski do innej wioski i dalej z tamtej wioski do innej wioski i pomyślał: 'Udałem się z mojej własnej wioski do tej wioski i tam siedziałem w ten sposób, mówiłem w ten sposób, milczałem w ten sposób i z tamtej wioski poszedłem do innej wioski i tam siedziałem w ten sposób, mówiłem w ten sposób, milczałem w ten sposób i z tamtej wioski wróciłem z powrotem do mojej własnej wioski' tak też moi uczniowie wspominają swe rozliczne przeszłe życia. Mianowicie, jedne narodziny, drugie narodziny...pięć narodzin, dziesięć narodzin, pięćdziesiąt narodzin, sto narodzin, sto tysięcy narodzin, wiele eonów rozszerzania się wszechświata, wiele eonów kurczenia się wszechświata, wiele eonów rozszerzania i kurczenia się wszechświata: Tu był tak nazywany, takiej rasy, tak wyglądał, taki był jego pokarm, takie było jego doświadczenie przyjemności i bólu, taki był okres jego życia, odchodząc stamtąd, umierając, pojawił się gdzie indziej, tam też był tak a tak nazywany, takiej rasy, tak wyglądał, taki był jego pokarm, takie doświadczenie przyjemności i bólu, taki był okres jego życia, przemijając, umierając tam, pojawił się tutaj. Tak z detalami i szczegółami moi uczniowie wspominają swoje rozliczne przeszłe życia. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
18. Boskie oko
35. I znów Udayin, proklamowałem moim uczniom drogę dzięki której boskim okiem oczyszczonym i przewyższającym ludzkie, widzą istoty umierające i pojawiające się ponownie, podrzędne i nadrzędne, piękne i brzydkie, o dobrym prowadzeniu się i źle się prowadzące, rozumieją jak istoty pojawiają się zgodnie z ich działaniami tak: 'Te wartościowe istoty, które źle się prowadziły ciałem, mową i umysłem, lżące szlachetnych, błędne w swych poglądach, skłaniające się do błędnego poglądu w swych działaniach, po rozpadzie ciała, po śmierci, pojawiły się w stanie deprywacji, zatraceniu, nawet w piekle, ale te wartościowe istoty, o dobrym prowadzeniu ciałem, mową i umysłem, nie lżące szlachetnych, słuszne w swych poglądach, skłaniające się do słusznego poglądu w swych działaniach, po rozpadzie ciała, po śmierci, pojawiły się w dobrej destynacji, nawet w niebiańskim świecie', tak boskim okiem, które jest oczyszczone i przewyższa ludzkie, widzą istoty umierające i pojawiające się ponownie, podrzędne i nadrzędne, piękne i brzydkie, o dobrym prowadzeniu się i źle się prowadzące. Rozumieją jak istoty pojawiają się zgodnie z ich działaniami. Tak jak gdyby były dwa domy z drzwiami i człowiek o dobrym wzroku stojący pomiędzy nimi widziałby człowieka wchodzącego do domu i wychodzącego z domu tam i z powrotem, tak też boskim okiem oczyszczonym i przewyższającym ludzkie, widzą istoty umierające i pojawiające się ponownie, podrzędne i nadrzędne, piękne i brzydkie, o dobrym prowadzeniu się i źle się prowadzące, rozumie jak istoty pojawiają się zgodnie z ich działaniami tak: 'Te wartościowe istoty, które źle się prowadziły ciałem mową i umysłem, lżące Szlachetnych, błędne w swych poglądach, skłaniające się do błędnego poglądu w swych działaniach, po rozpadzie ciała, po śmierci, pojawiły się w stanie deprywacji, zatraceniu, nawet w piekle, ale te wartościowe istoty, o dobrym prowadzeniu ciałem, mową i umysłem, nie lżące szlachetnych, słuszne w swych poglądach, skłaniające się do słusznego poglądu w swych działaniach, po rozpadzie ciała, po śmierci, pojawiły się w dobrej destynacji, nawet w niebiańskim świecie'. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
19. Wyczerpanie skaz
36. I znów, Udayin proklamowałem moim uczniom drogę dzięki której przez zrealizowanie dla siebie z bezpośrednią wiedzą, tutaj i teraz wkraczają i trwają w wyzwoleniu umysłu i wyzwoleniu przez zrozumienie co bez skaz przez wyczerpanie skaz. Tak jak gdyby było jezioro w górach, czyste, przeźroczyste i niezmącone i człowiek o dobrym wzroku stojący u jego brzegu widziałby muszle, kamyki i kamienie jak również ławice ryb pływające dookoła i odpoczywające i mógłby pomyśleć: 'Jest tu jezioro, czyste, przeźroczyste i nie zmącone i są tu muszle, kamyki i kamienie jak również ławice ryb pływające dookoła i odpoczywające' i tak też proklamowałem moim uczniom drogę dzięki której przez zrealizowanie dla siebie z bezpośrednią wiedzą, tutaj i teraz wkraczają i trwają w wyzwoleniu umysłu i wyzwoleniu przez zrozumienie co bez skaz przez wyczerpanie skaz. I dzięki temu wielu moich uczniów trwa osiągnąwszy spełnienie i doskonałość bezpośredniej wiedzy.
37. To Udayin jest piąta cecha z powodu której moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie.
38. Takie jest Udayin, pięć cech z powodu których moi uczniowie honorują i respektują, szanują i czczą mnie i żyją w zależności ode mnie, honorując i szanując mnie”. Oto co powiedział Zrealizowany. Wędrowiec Udayin był zadowolony i ucieszony słowami Zrealizowanego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.