M. 53 Uczeń w treningu

1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w kraju Sakyów w Kapilavatthu w Parku Nirodha.

2. Przy tej okazji nowy hol zgromadzeń został ostatnio wybudowany przez Sakyów z Kapilavatthu i nie został jeszcze zamieszkany przez żadnego pustelnika czy bramina czy w ogóle ludzką istotę. Wtedy Sakyowie z Kapilavatthu udali się do Zrealizowanego. Po złożeniu mu hołdu, usiedli z boku i powiedzieli mu: „Czcigodny panie, nowy hol zgromadzeń został ostatnio wybudowany przez Sakyów z Kapilavatthu i nie został jeszcze zamieszkany przez żadnego pustelnika czy bramina czy w ogóle ludzką istotę. Czcigodny panie, niech Zrealizowany będzie pierwszym użytkownikiem. Kiedy Zrealizowany będzie pierwszym użytkownikiem, wtedy Sakyowie z Kapilavatthu będą używali go jako następni. To doprowadzi do ich dobra i szczęścia na długi czas”.

3. Zrealizowany zgodził się w milczeniu. Wtedy, kiedy zobaczyli, że się zgodził, wstali ze swych miejsc i po złożeniu mu hołdu, trzymając go po swej prawej stronie, odeszli do holu zgromadzeń. Wyłożyli go całkowicie pokrowcami i przygotowali siedzenia i wystawili na zewnątrz duży zbiornik z wodą i lampy oliwne do zawieszania. Wtedy udali się do Zrealizowanego i po złożeniu mu hołdu, stanęli na boku i powiedzieli: „Czcigodny panie, hol zgromadzeń został wyłożony pokrowcami i przygotowano siedzenia i wystawiono na zewnątrz duży zbiornik z wodą i lampy oliwne do zawieszania”.

4. Wtedy Zrealizowany ubrał się i zabierając swą miskę i zewnętrzną szatę, udał się ze Zgromadzeniem mnichów do holu zgromadzeń. Kiedy przyszedł, umył swoje stopy i wszedł do holu i usiadł przy centralnym filarze, twarzą na wschód. I mnisi umyli swoje stopy i weszli do holu i usiedli przy zachodniej ścianie, twarzami na wschód, ze Zrealizowanym przed nimi. I Sakyowie z Kapialavatthu umyli swe stopy i weszli do holu i usiedli przy wschodniej ścianie, twarzami na zachód ze Zrealizowanym przed nimi.

5. Wtedy kiedy po tym jak przez znaczną część nocy Zrealizowany instruował, przynaglał, pobudzał i zachęcał Sakyów z Kapilavatthu mową o Dhammie, rzekł do czcigodnego Anandy: „Anando, przemów do Sakyów z Kapilavatthu o uczniu w treningu, który wkroczył na drogę. Moje plecy są spięte. Odpocznę”. „Tak, czcigodny panie”, odpowiedział czcigodny Ananda. Wtedy Zrealizowany przygotował swój połatany płaszcz, składając go cztery razy i położył się na prawym boku w pozycji lwa z jedną stopą nałożoną na drugą, uważny i w pełni rozważny, po odnotowaniu w swym umyśle czasu wstawania.

6. Wtedy czcigodny Ananda odezwał się do Mahanamy Sakyana w ten sposób: „Mahanama, tu szlachetny uczeń posiada cnotę, chroni bramy swych funkcji zmysłowych, zna właściwą porcję jedzenia i poświęca się czujności (wolnej od snu); posiada siedem dobrych jakości; jest tym który na życzenie, bez kłopotów czy trudności osiąga cztery jhany, tworzące wyższy umysł i zapewniające przyjemne przebywanie tutaj i teraz.

7. A w jaki sposób posiada cnotę? Tu szlachetnie uczeń trwa powstrzymany przez powstrzymanie Patimokkhy, jest doskonały w prowadzeniu się i zachowaniu, widząc lęk w najmniejszym błędzie, trenuje przez podjęcie reguł treningu. Oto jak szlachetny uczeń posiada cnotę.

8. A jak szlachetny uczeń chroni bramy zmysłowych funkcji? Tu widząc materialną formę okiem, nie chwyta znaków i cech przez które jeżeli pozostawiłby funkcję oka niechronioną, złe niekorzystne rzeczy związane z pożądliwością i smutkiem mogłyby go nawiedzić, praktykuje wstrzemięźliwość, chroni funkcję oka, podejmuje się wstrzemięźliwości funkcji oka. Słysząc dźwięk uchem ... Wąchając zapach nosem ... Smakując smak językiem ... Dotykając dotykalne ciałem ... Poznając idee umysłem, nie chwyta znaków i cech przez które jeżeli pozostawiłby funkcię umysłu niechronioną, złe niekorzystne rzeczy związane z pożądliwością i smutkiem mogłyby go nawiedzić, praktykuje wstrzemięźliwość, chroni funkcję umysłu, podejmuje się wstrzemięźliwości funkcji umysłu. Oto jak szlachetny uczeń chroni bramy swych zmysłów.

9. A jak szlachetny uczeń zna właściwą porcję jedzenia? Tu szlachetny uczeń rozważając mądrze odżywia się jedzeniem nie dla rozrywki, nie dla degustacji, nie dla upiększenia się czy ozdoby, ale tylko dla utrzymania i kontynuacji świętego życia (myśląc): 'Tak zlikwiduję stare uczucie, bez wzbudzania nowych uczuć i będę żył nienagannie w wygodzie i zdrowiu'. Oto jak szlachetny uczeń zna właściwą porcję jedzenia.

10 A jak szlachetny uczeń poświęca się czujności (wolnej od snu)? Tu za dnia chodząc i siedząc, szlachetny uczeń oczyszcza umysł z przeszkadzających rzeczy. Podczas pierwszej nocnej warty, chodząc i siedząc oczyszcza umysł z przeszkadzających rzeczy. Podczas środkowej nocnej warty, leży na prawym boku w pozycji lwa z jedną stopą nałożoną na drugą, uważny i całkowicie rozważny, po odnotowaniu w swoim umyśle czasu wstawania. Po wstaniu o trzeciej nocnej warcie, chodząc i siedząc, oczyszcza umysł z przeszkadzających rzeczy. Oto jak szlachetny uczeń poświęca się czujności (wolnej od snu).

11. A jak szlachetny uczeń posiada siedem dobrych jakości? Tu szlachetny uczeń ma wiarę, pokłada wiarę w oświecenie Tathagaty w taki sposób: 'Zrealizowany jest spełniony, całkowicie oświecony, doskonały w prawdziwej wiedzy i prowadzeniu się, znawcą światów, niezrównanym liderem ludzi do opanowania, nauczycielem bogów i ludzi, zrealizowanym'.

12. Posiada wstyd; wstydzi się błędnego prowadzenia się ciałem, mową i umysłem, wstydzi się angażowania w złe niekorzystne czyny.

13. Posiada lęk przed złym działaniem; obawia się błędnego prowadzenia się ciałem, mową i umysłem, obawia się angażowania w złe niekorzystne czyny.

14. Nauczył się wiele, pamięta to czego się nauczył i konsoliduje to czego się nauczył. Takie nauczanie co dobre na początku, w środku i na końcu, o właściwym znaczeniu i frazie, afirmujące święte życie co całkowicie doskonałe i czyste – takie nauczanie jak te, wyuczone, zapamiętane, recytowane werbalnie, przebadane umysłem i spenetrowane dobrze poglądem.

15. Jest energiczny w porzucaniu niekorzystnych stanów i podejmowaniu korzystnych stanów; jest wytrwały, stały w wysiłku, bez opieszałości w rozwoju korzystnych stanów.

16. Posiada uważność, posiada najwyższą uważność i zdolność, wspomina i przypomina sobie to co było uczynione w wypowiedziane dawno temu.

17. Jest mądry, posiada mądrość odnośnie powstawania i zaniku, która jest szlachetna i penetrująca i prowadzi do całkowitego wyczerpania cierpienia. Oto jak szlachetny uczeń posiada siedem dobrych jakości.

18. A jak szlachetny uczeń jest tym który na życzenie, bez kłopotów czy trudności osiąga cztery jhany, tworzące wyższy umysł i zapewniające przyjemne przebywanie tutaj i teraz? Tu odosobniony od zmysłowych przyjemności, odosobniony od niekorzystnych stanów, mnich wkracza i trwa w pierwszej jhanie co jest stowarzyszone z myśleniem i rozważaniem z błogością i przyjemnością zrodzonymi z odosobnienia. Po uspokojeniu myślenia i rozważania wkracza on i trwa w drugiej jhanie z pewnością siebie i z zjednoczonym umysłem, bez myślenia i rozważania, z błogością i przyjemnością zrodzonymi z koncentracji. Z zanikiem błogości trwa w równowadze, uważny i w pełni rozważny, ciągle odczuwając przyjemność cielesną, wkracza i trwa w trzeciej jhanie, na temat której szlachetni powiadają: 'Ten ma przyjemne przebywanie, kto zrównoważony i uważny'. Po porzuceniu przyjemności i bólu z uprzednim zanikiem radości i smutku, wkracza i trwa w czwartej jhanie, charakteryzującej się ani-bólem-ani-przyjemnością, i z oczyszczoną uważnością dzięki równowadze. Oto jak szlachetny uczeń jest tym który na życzenie, bez kłopotów czy trudności osiąga cztery jhany, które tworzą wyższy umysł i zapewniają przyjemne przebywanie tutaj i teraz.

19. Kiedy szlachetny uczeń stał się w taki sposób tym, kto posiada cnotę, kto chroni swe funkcje zmysłowe, kto poznał właściwą porcję jedzenia, kto poświęca się czujności (wolnej od snu), kto posiada siedem dobrych jakości, kto uzyskuje na życzenie, bez kłopotów czy trudności osiąga cztery jhany, które tworzą wyższy umysł i zapewniają przyjemne przebywanie tutaj i teraz, to jest on zdolny do oświecenia, zdolny do osiągnięcia najwyższego bezpieczeństwa od niewoli. Załóżmy, że jest kwoka z ośmioma czy dziesięcioma, czy dwunastoma jajkami, które przykrywała, inkubowała, doglądała odpowiednio. Nawet jeżeli nie ma ona takiego życzenia: 'Ach żeby moje pisklaki mogły przebić się przez swe skorupki swoimi pazurami i dziobami i wydostać się bezpiecznie!' To jednak pisklaki są zdolne do tego. Tak też kiedy szlachetny uczeń stał się w taki sposób tym, kto posiada cnotę, kto chroni swe bazy zmysłowe, kto poznał właściwą porcję jedzenia, kto poświęca się czujności (wolnej od snu), kto posiada siedem dobrych jakości, kto osiąga na życzenie, bez kłopotów czy trudności cztery jhany, które tworzą wyższy umysł i zapewniają przyjemne przebywanie tutaj i teraz, to jest on zdolny do oświecenia, zdolny do osiągnięcia najwyższego bezpieczeństwa od niewoli.

20. Po dojściu do tej samej nadrzędnej uważności, której czystość jest osiągana dzięki równowadze, ten szlachetny uczeń wspomina swe przeszłe życia mianowicie jedne narodziny, drugie narodziny...pięć narodzin, dziesięć narodzin, pięćdziesiąt narodzin, sto narodzin, sto tysięcy narodzin, wiele eonów rozszerzania się wszechświata, wiele eonów kurczenia się wszechświata, wiele eonów rozszerzania i kurczenia się wszechświata: Tu był tak nazywany, takiej rasy, tak wyglądał, taki był jego pokarm, takie było jego doświadczenie przyjemności i bólu, taki był okres jego życia, odchodząc stamtąd umierając, pojawił się gdzie indziej, tam też był tak a tak nazywany, takiej rasy, tak wyglądał, taki był jego pokarm, takie doświadczenie przyjemności i bólu, taki był okres jego życia, przemijając, umierając tam, pojawił się tutaj. Tak z detalami i szczegółami wspomina swoje rozliczne przeszłe żywoty. To jest pierwsze przebicie się, jak te pisklaków z ich skorupek.

21. Po dojściu do tej samej nadrzędnej uważności, której czystość jest osiągana dzięki równowadze, ten szlachetny uczeń nakierowuje, inklinuje umysł na wiedzę o przemijaniu i ponownym pojawianiu się istot. Z boskim okiem, oczyszczonym i przewyższającym ludzkie, widzi on istoty umierające i pojawiające się ponownie, podrzędne i nadrzędne, piękne i brzydkie, o dobrym prowadzeniu się i źle się prowadzące, rozumie on jak istoty pojawiają się zgodnie z ich działaniami tak: 'Te wartościowe istoty, które źle się prowadziły ciałem mową i umysłem, lżące Szlachetnych, błędne w swych poglądach, skłaniające się do błędnego poglądu w swych działaniach, po rozpadzie ciała, po śmierci, pojawiły się w stanie deprywacji, zatraceniu, nawet w piekle, ale te wartościowe istoty, o dobrym prowadzeniu ciałem, mową i umysłem, nie lżące szlachetnych, słuszne w swych poglądach, skłaniające się do słusznego poglądu w swych działaniach, po rozpadzie ciała, po śmierci, pojawiły się w dobrej destynacji, nawet w niebiańskim świecie', tak boskim okiem, które jest oczyszczone i przewyższa ludzkie, widzi on istoty umierające i pojawiające się ponownie, podrzędne i nadrzędne, piękne i brzydkie, o dobrym prowadzeniu się i źle się prowadzące. Rozumie on jak istoty pojawiają się zgodnie z ich działaniami. To jest drugie przebicie się, jak te pisklaków z ich skorupek.

22. Po dojściu do tej samej nadrzędnej uważności, której czystość jest osiągana dzięki równowadze, przez zrealizowanie dla siebie z bezpośrednią wiedzą, ten szlachetny uczeń tutaj i teraz wkracza i trwa w wyzwoleniu umysłu i wyzwoleniu przez zrozumienie co bez skaz przez wyczerpanie skaz. To jest trzecie przebicie się, jak te pisklaków z ich skorupek.

23. Kiedy szlachetny uczeń posiada cnotę, to jest jego prowadzenie się. Kiedy strzeże bram swych funkcji zmysłowych, to jest jego prowadzenie się. Kiedy zna właściwą porcję jedzenia to jest jego prowadzenie się. Kiedy poświęca się czujności (wolnej od snu), to jest jego prowadzenie się. Kiedy posiada siedem dobrych jakości, to jest jego prowadzenie się. Kiedy jest tym który na życzenie, bez kłopotów czy trudności osiąga cztery jhany, które tworzą wyższy umysł i zapewniają przyjemne przebywanie tutaj i teraz, to jest jego prowadzenie się.

24. Kiedy wspomina swe liczne przeszłe żywoty ... to jego prawdziwa wiedza. Kiedy boskim okiem co oczyszczone i przewyższające ludzkie, widzi on istoty umierające i pojawiające się ponownie ... to jest jego prawdziwa wiedza. Kiedy przez zrealizowanie dla siebie z bezpośrednią wiedzą, ten szlachetny uczeń tutaj i teraz wkracza i trwa w wyzwoleniu umysłu i wyzwoleniu przez zrozumienie co bez skaz przez wyczerpanie skaz, to jest jego prawdziwa wiedza.

25. Ten szlachetny uczeń jest w ten sposób nazwany doskonałym w prawdziwej wiedzy i doskonałym w prowadzeniu się, doskonałym w prawdziwej wiedzy i prowadzeniu się. I ta strofa została wygłoszona przez Brahmę Sanankumara:

Szlachetny klan utrzymuje się, że jest

Najlepszy z ludzi co do linii.

Ale najlepszy z bogów i ludzi jest ten

Doskonały w prawdziwej wiedzy i prowadzeniu się.

„Ta strofa została dobrze zaśpiewana przez Brahmę Sanankumarę, nie źle zaśpiewana; ta strofa została dobrze wypowiedziana przez Brahmę Sanankumarę, nie źle wypowiedziana, ma znaczenie, nie jest bez znaczenia i została zaaprobowana przez Zrealizowanego”.

26. Wtedy Zrealizowany wstał i odezwał się do Anandy w ten sposób: „Dobrze, dobrze Anando! To dobrze, że przemówiłeś do Sakyów z Kapilavatthu o uczniu w treningu który wkroczył na drogę”. Oto co powiedział czcigodny Ananda. Nauczyciel zaaprobował. Sakyowie z Kapilavatthu byli zadowoleni i ucieszeni słowami czcigodnego Anandy.