M 7. Pzykład z materiałem

1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Savatthi w Gaju Jeta w Parku Anathapindiki. Tam odezwał się do mnichów tak: „Mnisi". „Czcigodny panie" odpowiedzieli mnisi. Zrealizowany rzekł to:

2. Mnisi, załóżmy, że jest materiał zanieczyszczony i pobrudzony i farbiarz zanurzy go w tej czy innej farbie; czy to niebieskiej, czy żółtej, czy czerwonej, czy różowej. Materiał ten będzie wyglądał na źle zafarbowany o nieczystym kolorze. Dlaczego tak jest? Z uwagi na nieczystość materiału. Tak też kiedy serce jest zanieczyszczone, nieszczęśliwa destynacja może być oczekiwana. Mnisi załóżmy, że jest materiał czysty i niepobrudzony i farbiarz zanurzy go w tej czy innej farbie; czy to niebieskiej, czy żółtej, czy czerwonej, czy różowej. Materiał ten będzie wyglądał na dobrze zafarbowany o czystym kolorze. Dlaczego tak jest? Z uwagi na czystość materiału. Tak też kiedy serce jest niezanieczyszczone, szczęśliwa destynacja może być oczekiwana.

3. Czym są niedoskonałości, które zanieczyszczają serce? Pożądliwość i nieprawowierna chciwość ... Zła wola ... Gniew ... Mściwość ... Pogarda ... Dominowanie ... Zazdrość ... Żądza zysku ... Zwodniczość ... Oszukaństwo ... Nieczułość ... Arogancja ... Wyobrażenie ... Duma ... Próżność ... Zaniedbanie jest niedoskonałością umysłu co zanieczyszcza serce.

4. Gdy mnich wie, że pożądliwość i nieprawowierna chciwość są niedoskonałościami co zanieczyszczają serce, porzuca je. Gdy mnich wie, że zła wola ... gniew ... mściwość ... pogarda ... dominowanie ... zazdrość ... żądza zysku ... zwodniczość ... oszukaństwo ... nieczułość ... arogancja ... wyobrażenie ... duma ... próżność ... zaniedbanie są niedoskonałościami co zanieczyszczają serce, porzuca je.

5. Zaraz po powstaniu wiedzy, że pożądliwość i nieprawowierna chciwość są niedoskonałościami umysłu co zanieczyszczają serce, zostają one porzucone. Zaraz po powstaniu wiedzy, że gniew ... mściwość ... pogarda ... dominowanie ... zazdrość ... żądza zysku ... zwodniczość ... oszukaństwo ... nieczułość ... arogancja ... wyobrażenie ... duma ... próżność ... zaniedbanie są niedoskonałościami serca, zostają one porzucone.

6. Dalej dzięki przebytemu doświadczeniu ma on zaufanie do Przebudzonego takie oto: „Ten Zrealizowany jest taki gdyż jest spełniony, całkowicie przebudzony, doskonały w prawdziwej wiedzy i prowadzeniu się, wzniosły, znawca światów, niezrównany lider ludzi do opanowania, nauczyciel bogów i ludzi, oświecony, błogosławiony".

7. I dzięki przebytemu doświadczeniu ma on zaufanie do Dhammy takie oto: „Dhamma jest dobrze ogłoszona przez Zrealizowanego (o efekcie) widzialnym tutaj i teraz, nie (po uskoku) w czasie, zapraszająca do inspekcji, naprowadzająca, do doświadczenia przez ludzi mądrych, każdemu osobiście".

8. Dzięki przebytemu doświadczeniu ma on zaufanie do Zgromadzenia takie oto: „Zgromadzenie uczniów Zrealizowanego wkroczyło na dobrą drogę, wkroczyło na prostą drogę, wkroczyło na prawdziwą drogę, wkroczyło na właściwą drogę; mianowicie cztery pary ludzi, osiem typów osób; te Zgromadzenie uczniów Zrealizowanego zasługuje na podarunek, zasługuje na gościnność, jest godne ofiar i godne pozdrowień z szacunkiem, niezrównanym polem (dla uzyskania) zasług przez świat.

9. I jakiekolwiek (z tych niedoskonałości) miał, zgodnie z ograniczeniem (zależnie od tego którą z pierwszych trzech ścieżek osiągnął) zrezygnował z niej, porzucił ją, puścił, obalił, uwolnił.

10. Rozważa on tak: „Posiadam zaufanie do Przebudzonego" i z uwagi na przebyte doświadczenie, doświadcza idei i tak odnajduje zadowolenie połączone z Dhammą.

11. Gdy zadowolony, rodzi się w nim szczęście, będąc o szczęśliwym umyśle, jego ciało się uspokaja. Podczas gdy jego ciało jest spokojne, odczuwa przyjemność, odczuwając przyjemność jego serce staje się skoncentrowane.

12. Rozważa on tak: „Posiadam zaufanie do Dhammy" i z uwagi na przebyte doświadczenie doświadcza idei i tak odnajduje zadowolenie połączone z Dhammą.

13. Gdy zadowolony, rodzi się w nim szczęście, będąc o szczęśliwym umyśle, jego ciało się uspokaja. Podczas gdy jego ciało jest spokojne, odczuwa przyjemność, odczuwając przyjemność jego serce staje się skoncentrowane.

14. Rozważa on tak: „Posiadam zaufanie do Zgromadzenia" i z uwagi na przebyte doświadczenie, doświadcza idei i tak odnajduje zadowolenie połączone z Dhammą.

15. Gdy zadowolony, rodzi się w nim szczęście, będąc o szczęśliwym umyśle, jego ciało się uspokaja. Podczas gdy jego ciało jest spokojne, odczuwa przyjemność, odczuwając przyjemność jego serce staje się skoncentrowane.

16. Rozważa on tak: „I jakąkolwiek (z tych niedoskonałości) miałem, zgodnie z ograniczeniem zrezygnowałem z niej, porzuciłem ją, puściłem, obaliłem, uwolniłem" i zdobywa on doświadczenie znaczenia.

17. Gdy zadowolony, rodzi się w nim szczęście, będąc o szczęśliwym umyśle, jego ciało się uspokaja. Podczas gdy jego ciało jest spokojne, odczuwa przyjemność, odczuwając przyjemność jego serce staje się skoncentrowane.

18. Gdy mnich o takiej cnocie, takich ideach, takim zrozumieniu zjada jedzenie składające się z przebranego ryżu z ciemnych ziaren połączonego z wieloma sosami i warzywami, nawet to nie będzie dla niego przeszkodą. Tak jak materiał co zanieczyszczony i zabrudzony staje się czysty i jasny przy pomocy czystej wody; lub tak jak złoto staje się czyste i jasne przy pomocy paleniska, tak też gdy mnich o takiej cnocie, takich ideach, takim zrozumieniu zjada jedzenie składające się z przebranego ryżu z ciemnych ziaren połączonego z wieloma sosami i warzywami, nawet to nie będzie dla niego przeszkodą.

19. Trwa on z sercem przepełnionym przyjaznością, rozciągniętą na jedną ćwierć, jak i na drugą, jak i na trzecią, jak i na czwartą, tak też powyżej, poniżej, dookoła i wszędzie w stosunku do wszystkich jak i do siebie, trwa on z sercem wzniosłym, niezmierzonym, z sercem przepełnionym przyjaznością bez wrogości czy złej woli rozciągając to na cały świat.

20- 22 Trwa on z sercem przepełnionym współczuciem ... zadowoleniem ... równowagą rozciągniętą na jedną ćwierć, jak i na drugą, jak i na trzecią, jak i na czwartą, tak też powyżej, poniżej, dookoła i wszędzie w stosunku do wszystkich jak i do siebie, trwa on z sercem wzniosłym, niezmierzonym, z sercem przepełnionym równowagą rozciągając to na cały świat.

23. Rozumie on tak: „Jest ten (czysty stan Boskiego Trwania) jest podrzędny (stan zanieczyszczeń, porzucony), jest nadrzędny cel poziomu arahata jeszcze do osiągnięcia i jest ucieczka z całego tego pola percepcji (co jest wygaszeniem).

24. Kiedy wie on i widzi w ten sposób serce staje się wyzwolone ze skazy zmysłowego pragnienia, wyzwolone ze skazy istnienia, wyzwolone ze skazy ignorancji. Gdy wyzwolone jest wiedza: „Jest wyzwolone". Rozumie on tak: „Narodziny wyczerpane, święte życie przeżyte, co trzeba było zostało zrobione, nigdy więcej tego stanu istnienia". Ten mnich jest nazwanym okąpanym w wewnętrznej kąpieli.

25. Przy tej okazji Sundarika Bharadvaja z kasty braminów siedział niedaleko Zrealizowanego. Powiedział on do Zrealizowanego: „Ale czy Mistrz Gotama chodzi do rzeki Bahaka na kąpiel?" „Dlaczego braminie do rzeki Bahaka? Cóż rzeka Bahaka może zrobić?" „Mistrzu Gotama, rzeka Bahaka jest uważana przez wielu za dającą wyzwolenie, jest uważana przez wielu za dającą zasługi. I wielu obmyło się w rzece Bahaka ze swych złych uczynków".

26. Wtedy Zrealizowany rzekł do bramina Sundarika Bharadvaji te strofy:

Bahaka i Adhikakka

Gaya i Sundarika również

Payaga i Sarrassati

I strumień Bahumati

Głupiec może się tam kąpać cały czas

Ale nie obmyje się z ciemnych uczynków.


Cóż może przynieść Sundarika?

Co Payaga? Co Bahuka?

Nie mogą one oczyścić źle działającego

człowieka brutalnych i okrutnych czynów

Człowiek o czystym sercu ma niekończący się

Festyn Zródła, Święty Dzień.

Ten o uczciwym dziele, o czystym sercu

Zawsze doskonały w cnocie.

To tu braminie powinieneś przyjść się okąpać.

Uczynić siebie bezpiecznym schronieniem dla wszystkich istot.


I jeżeli nie mówisz fałszywie

Ani nie pracujesz na szkodę żyjących istot

Nie zabierasz tego co niedane

Z wiarą i wolny od chciwości

Jaka potrzeba byś szedł do Gaya

Niech każda studnia stanie się Gayą.


27. "Znakomicie, mistrzu Gotama! Znakomicie, mistrzu Gotama! Dhamma została wyjaśniona na wiele sposobów przez mistrza Gotamę, tak jakby ustawił on właściwie to co zostało przewrócone, odsłaniając odkryte, pokazując drogę temu kto zagubiony, trzymając lampę w ciemności dla tych ze wzrokiem by zobaczyli formy.

28. Biorę schronienie w mistrzu Gotamie, biorę schronienie w Dhammie i Zgromadzeniu. Mistrzu Gotama chcę odejść w bezdomność pod wodzą mistrza Gotamy, chcę otrzymać pełne przyjęcie". I bramin Sundarika Bharadvaja otrzymał odejście w bezdomność pod kierunkiem Zrealizowanego, i otrzymał pełne przyjęcie. I wkrótce, niedługo po jego pełnym przyjęciu, przebywając samotnie, oderwany, pilny. energiczny i samo-opanowany, czcigodny Bharadvaya przez osobistą realizację i bezpośrednią wiedzę wkroczył i trwał w tym najwyższym celu świętego życia w imię którego szlachetnie urodzony słusznie odchodzi z domu w bezdomność. Miał on bezpośrednią wiedzę tak: "Narodziny wyczerpane, święte życie przeżyte, co trzeba było zostało zrobione, nigdy więcej tego stanu istnienia". I czcigodny Bharadvaja został jednym z arahatów.