czwartek, 25 listopada 2010

M 128. Niedoskonałości

1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Kosambi w Parku Ghosita.

2. Przy tej okazji, mnisi z Kosambi oddawali się kłótniom i awanturom i byli głęboko zaangażowani w dyskusje raniąc się wzajemnie słownymi ostrzami.

3. Wtedy to pewien mnich udał się do Zrealizowanego i po złożeniu mu hołdu, usiadł z boku i powiedział. „Czcigodny panie, mnisi tu w Kosambi oddali się kłótniom i awanturom i są głęboko zaangażowani w dyskusje raniąc się wzajemnie słownymi ostrzami. Czcigodny panie, byłoby dobrze gdyby Zrealizowany kierowany współczuciem udał się do tych mnichów. Zrealizowany zgodził się w milczeniu.

4. Wtedy Zrealizowany udał się do tych mnichów i rzekł do nich: „Wystarczy mnisi, dość kłótni, dość awantur, dość prztyczek, dość dysputowania”.

5. Kiedy to zostało powiedziane, pewien mnich rzekł do Zrealizowanego: „Czcigodny panie, niech Zrealizowany, Lord Dhammy poczeka; czcigodny panie, niech Zrealizowany trwa nieaktywny w przyjemnym przebywaniu tutaj i teraz. To my będziemy znani z tych kłótni, awantur, prztyczek i dysputowania. Drugi raz ... Trzeci raz Zrealizowany rzekł do nich: „Wystarczy mnisi, dość kłótni, dość awantur, dość prztyczek, dość dysputowania”. I za trzecim razem ten mnich rzekł do Zrealizowanego: „Czcigodny panie, niech Zrealizowany, Lord Dhammy poczeka; czcigodny panie, niech Zrealizowany trwa nieaktywny w przyjemnym przebywaniu tutaj i teraz. To my będziemy znani z tych kłótni, awantur, prztyczek i dysputowania".

6. Z nastaniem poranka, Zrealizowany ubrał się i zabrał swoją miskę i zewnętrzną szatę i udał się do Kosambi na żebraczy obchód. Po obejściu Kosambi o po powrocie z żebraczego obchodu, po posiłku, uporządkował miejsce swego odpoczynku i zabrał swoją miskę i zewnętrzną szatę, i stojąc wygłosił te strofy.

7. (1) Kiedy wiele głosów krzyczy naraz
Nie ma tam żadnego myślącego o sobie jako o głupcu.
Zgromadzenie, będąc rozbitym, lecz nikt nie myśli
„Ja także miałem w tym udział, też to wspomagałem”.

(2). Zapomnieli oni mądrej mowy, mówią
Z umysłami uległymi tylko obsesji słów
Niewstrzemięźliwe ich usta krzyczą chętnie;
Żaden nie wie co skłania ich do tego by tak czynili.

(3) 'To on mnie obraził, on mnie uderzył,
Pokonał mnie, ograbił mnie' -
Nienawiść nigdy nie wygasa u człowieka
Który hołubi taką wrogość.

(4) 'To on mnie obraził, on mnie uderzył
Pokonał mnie, ograbił mnie' -
Nienawiść z pewnością wygaśnie u człowieka
Który nie hołubi takiej wrogości.

(5) Bo wrogość przez wrogość
Nigdy nie wygasa na tym świecie.
Jest ona wygaszona przez nie-nienawiść
Takie jest starożytne prawo.

(6). Ci inni nie rozpoznają
Że tu powinniśmy się powstrzymać.
Jednak ciągle są tacy co zdają sobie z tego sprawę
Od razu uspokajający wszelkie swary.

(7) Łamacze kości i mordercy,
Złodzieje bydła, koni i bogactwa,
Ci co ograbiają całe królestwo -
Nawet oni mogą działać w zgodzie;
Dlaczego wy tego nie potraficie?

(8) Jeżeli możesz znaleźć godnego zaufania towarzysza,
Do swych wędrówek, zarówno cnotliwego jak i wytrwałego,
Wtedy maszeruj z nim zadowolony i uważny
Pokonując wszelkie zagrożenia i niebezpieczeństwa.

(9) Jeżeli nie możesz znaleźć godnego zaufania towarzysza,
Do swych wędrówek, zarówno cnotliwego jak i wytrwałego,
Wtedy jak król który opuszcza pokonane królestwo
Wędruj jak słoń w lesie, samotnie.

(10) Lepiej jest wędrować samotnie
Nie ma kompani z głupcami.
Wędruj samotnie, nie rań nikogo, nie znaj konfliktów
Bądź samotny jak słoń w lesie.

8. Po wygłoszeniu ma stojąco tych strof, Zrealizowany udał się do wioski Balakalonakara. Przy tej okazji mieszkał tam czcigodny Bhagu. Kiedy z oddali zobaczył zbliżającego się Zrealizowanego, przygotował siedzenie i wodę do stóp. Zrealizowany usiadł na przygotowanym siedzeniu i po uczynieniu tego, obmył swe stopy. Czcigodny Bhagu złożył hołd Zrealizowanemu i usiadł z boku. Kiedy to uczynił Zrealizowany rzekł do niego: „Mam nadzieję, że masz się dobrze mnichu, że jest ci wygodnie i nie masz kłopotów z wyżebraniem jedzenia”. „Mam się dobrze o Zrealizowany, jest mi wygodnie i nie mam kłopotów z wyżebraniem jedzenia”. Wtedy Zrealizowany poinstruował, zainspirował i pobudził i zachęcił czcigodnego Bhagu mową Dhammy, po czym wstał z siedzenia i udał się do Zachodniego Bambusowego Parku.

9. Przy tej okazji mieszkali tam czcigodny Anuruddha i czcigodny Nandiya i czcigodny Kimbila. Stróż parku zobaczył nadchodzącego Zrealizowanego. Powiedział mu: „Pustelniku, nie wchodź do tego parku. Jest tu trzech szlachetnie urodzonych poszukujących swego własnego dobra. Nie przeszkadzaj im”.

10. Czcigodny Anuruddha usłyszał stróża parku mówiącego do Zrealizowanego. Rzekł do niego: „Stróżu, przyjacielu, nie trzymaj Zrealizowanego na zewnątrz. To nasz Mistrz, Zrealizowany przyszedł”. Czcigodny Anuruddha udał się do czcigodnego Nandiyi i do czcigodnego Kimbili i rzekł: „Wyjdźcie czcigodni przyjaciele, wyjdźcie. Nasz Mistrz przyszedł”.

11. Wtedy wszyscy trzej udali się do Zrealizowanego; jeden zabrał jego miskę i szatę, jeden przygotował siedzenie a jeden wodę do obmycia stóp. Zrealizowany usiadł na przygotowanym siedzeniu i kiedy to uczynił, obmył swe stopy. Wtedy złożyli hołd Zrealizowanemu i usiedli z boku na stronie. Kiedy to uczynili Zrealizowany rzekł do nich: „Mam nadzieję, że macie się dobrze, Anuruddha, że jest wam wygodnie i że nie macie kłopotów z wyżebraniem jedzenia”. „Wszyscy mamy się dobrze, jest nam wygodnie i że nie mamy kłopotów z wyżebraniem jedzenia”.

12. „Mam nadzieję, że żyjecie w porozumieniu, w zgodzie, Anuruddha, tak bez dysput jak mleko z wodą, spoglądając na siebie wzajemnie życzliwym wzrokiem?” „Z pewnością tak czynimy, czcigodny panie”.

13. „Ale Anuruddha, w jaki sposób tak żyjecie?” „Czcigodny panie, co do tego myślę tak: 'To zysk dla mnie, to wielki zysk dla mnie, że mieszkam tutaj z takimi towarzyszami w świętym życiu'. Czynię cielesne, werbalne i mentalne działania przyjazności ku tym czcigodnym, zarówno publicznie jak i prywatnie. Myślę sobie: 'Dlaczego nie powinienem odłożyć na bok tego ku czemu odczuwam skłonność i czynić tylko to ku czemu skłaniają się ci czcigodni'. I zgodnie z tym działam. Jesteśmy o różnych ciałach, czcigodny panie ale tylko o jednym umyśle”. Czcigodny Nandiya i czcigodny Kimbila – każdy powiedział to samo. Dodali jeszcze: „Oto jak żyjemy w porozumieniu i zgodzie, czcigodny panie, spoglądając na siebie wzajemnie życzliwym okiem”.

14. „Dobrze, dobrze Anuruddha. Mam nadzieję, że wszyscy trwacie pilnie, gorliwie i zdecydowanie”. „Z pewnością tak czynimy, czcigodny panie”.

15. „Ale Anuruddho, w jaki sposób tak trwacie?” „Czcigodny panie, co do tego, ktokolwiek z nas wróci pierwszy z żebraczego obchodu po wiosce, przygotowuje siedzenia i wodę do picia i mycia i ustawia na miejscu kosz na odpadki. Ten z nas kto wraca ostatni, je jedzenie które zostało, jeżeli zechce, w innym wypadku wyrzuca je tam gdzie nie ma zieleni lub do wody, gdzie nie ma życia. Sprząta on siedzenia i wodę do picia i mycia. Sprząta kosz na odpadki po uprzednim jego umyciu i zamiata jadalnię. Ktokolwiek zauważy, że pojemniki z pitną wodą lub wodą do mycia czy do toalety są z małą ilością wody lub puste, dogląda ich. Jeżeli są one dla niego za ciężkie, woła kogoś drugiego przez znak ręką i wspólnym wysiłkiem przenoszą pojemnik. Przy tej okazji nie rozmawiamy. Ale co pięć dni siedzimy w nocy razem i rozmawiamy o Dhammie. Oto jak trwamy pilnie, energicznie i w samo-opanowaniu”.

16. „Dobrze, dobrze Anuruddha, ale czy trwając tak w ten sposób, pilnie, gorliwie i zdecydowanie, czy osiągnęliście jakieś rozróżnienie w wiedzy i wizji warte szlachetnych, wyższe niż ludzkie idee, wygodne trwanie?” „Co do tego czcigodny panie gdy trwamy w ten sposób, pilnie, gorliwie i zdecydowanie, postrzegamy zarówno światło jak i wizję form. Wkrótce te światło znika jak też i wizja form i nie odkryliśmy jeszcze z jakiego powodu”.

17. Anuruddha, znajdź tego (powód). Ja także przed moim oświeceniem podczas gdy byłem ciągle nieoświeconym Bodhisatwą, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale te światło jak i wizja form wkrótce zaniknęły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikają?” Pomyślałem tak „Niepewność powstała u mnie i z uwagi na niepewność moja koncentracja zanikła z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność nie powstała u mnie powtórnie”.

18. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikają?” Pomyślałem tak: „Rozproszenie powstało u mnie i z uwagi na rozproszenie moja koncentracja zanikła i z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność i rozproszenie nie powstało u mnie powtórnie”.

19. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód, jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikają?” Pomyślałem tak: „Stany letargiczne i ospałość powstały u mnie i z uwagi na stany letargiczne i ospałość moja koncentracja zanikła i z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie i stany letargiczne i ospałość nie powstały u mnie powtórnie”.

20. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikają?” Pomyślałem tak: „Nagły strach powstał u mnie i z uwagi na nagły strach moja koncentracja zanikła z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Załóżmy Anuruddho, że człowiek wybrałby się w podróż i pojawili by się tam mordercy po obu jego stronach, wtedy nagły strach powstałby u niego z tego powodu. Tak też pomyślałem tak: „Nagły strach powstał u mnie i z uwagi na nagły strach moja koncentracja zanikła z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie i nagły strach nie powstały u mnie powtórnie”.

21. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikają?” Pomyślałem tak: „Duma powstała u mnie i z uwagi na dumę moja koncentracja zanikła z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Załóżmy Anuruddho, że człowiek poszukujący ukrytego skarbu znalazłby od razu pięć ukrytych skarbów. Wtedy duma powstałaby u niego z tego powodu. Tak też pomyślałem tak: „Duma powstała u mnie i z uwagi na dumę moja koncentracja zanikła z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie, nagły strach i duma nie powstały u mnie powtórnie”.

22. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikają?” Pomyślałem tak: „Bezwład powstał u mnie i z uwagi na bezwład moja koncentracja zanikła z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie, nagły strach, duma i bezwład nie powstały u mnie powtórnie”.

23. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikają?” Pomyślałem tak: „Zbyt aktywna energia powstała u mnie i z uwagi na zbyt aktywną energię moja koncentracja zanikła z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Załóżmy Anuruddho, że człowiek pochwycił przepiórkę, mocno ściskając ją oburącz. Umarłaby ona na miejscu. Tak też pomyślałem tak: „Zbyt aktywna energia powstała u mnie i z uwagi na zbyt aktywną energię moja koncentracja zanikła z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie, nagły strach i duma, bezwład i zbyt aktywna energia nie powstały u mnie powtórnie”.

24. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikają?” Pomyślałem tak: „Zbyt osłabiona energia powstała u mnie i z uwagi na zbyt osłabioną energię moja koncentracja zanikła z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form”. Załóżmy Anuruddho, że człowiek pochwycił przepiórkę, ściskając ją delikatnie. Wyskoczyłaby mu wtedy z ręki. Tak też pomyślałem tak: „Zbyt osłabiona energia powstała u mnie i z uwagi na zbyt osłabioną energię moja koncentracja zanikła z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie, nagły strach i duma, bezwład, zbyt aktywna energia i zbyt osłabiona energia nie powstały u mnie powtórnie”.

25. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikają?” Pomyślałem tak: „Tęsknota powstała u mnie i z uwagi na tęsknotę moja koncentracja zanikła z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie, nagły strach i duma, bezwład, zbyt aktywna energia, zbyt osłabiona energia i tęsknota nie powstały u mnie powtórnie”.

26. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikają?” Pomyślałem tak: „Percepcja zróżnicowania powstała u mnie i z uwagi na percepcję zróżnicowania moja koncentracja zanikła z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie, nagły strach i duma, bezwład, zbyt aktywna energia, zbyt osłabiona energia, tęsknota i percepcja zróżnicowania nie powstały u mnie powtórnie”.

27. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikają?” Pomyślałem tak: „Zbyt wiele medytacji nad formami powstało u mnie i z uwagi na zbyt wiele medytacji nad formami moja koncentracja zanikła z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie, nagły strach i duma, bezwład, zbyt aktywna energia, zbyt osłabiona energia, tęsknota, percepcja zróżnicowania i zbyt wiele medytacji nad formami nie powstały u mnie powtórnie”.

28. Kiedy Anuruddho wiedziałem, że niepewność jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że rozproszenie jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że stany letargiczne i ospałość są niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że nagły strach jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że duma jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że bezwład jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że zbyt aktywna energia jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że zbyt ociężała energia jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że tęsknota jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że percepcja zróżnicowania jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że zbyt wiele medytacji nad formami jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to.

29. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem światło i nie postrzegałem form. Postrzegałem formy i nie postrzegałem światła, nawet przez całą noc i cały dzień i całą noc i dzień. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód, jaki warunek na to?” Pomyślałem tak: „Przy tej okazji gdy skierowuję uwagę na znak światła bez skierowania uwagi na znak form – przy tej okazji postrzegam światło i nie postrzegam form i przy tej okazji gdy skierowuję uwagę na znak form bez skierowania uwagi na znak światła – przy tej okazji postrzegam formy i nie postrzegam światła, nawet przez całą noc i przez cały dzień i całą noc i dzień”.

30. Podczas gdy trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem ograniczone światło i postrzegałem ograniczone formy, postrzegałem niezmierzalne światło i postrzegałem niezmierzalne formy nawet przez całą noc i cały dzień i całą noc i dzień. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód, jaki tego warunek?” Pomyślałem tak: „Przy tej okazji gdy moja koncentracja jest ograniczona, przy tej okazji moje oko jest ograniczone i przez moje ograniczone oko postrzegam ograniczone światło i postrzegam ograniczone formy a przy okazji gdy moja koncentracja jest niezmierzalna wtedy moje oko jest niezmierzalne i przez moje niezmierzalne oko postrzegam niezmierzalne światło i niezmierzalne formy. Nawet przez całą noc i przez cały dzień i całą noc i dzień”.

31. Kiedy Anuruddho wiedziałem, że niepewność jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że rozproszenie jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że stany letargiczne i ospałość są niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że nagły strach jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że duma jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że bezwład jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że zbyt aktywna energia jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że zbyt ociężała energia jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że tęsknota jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że percepcja zróżnicowania jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że zbyt wiele medytacji nad formami jest niedoskonałością umysłu, porzuciłem to. Wtedy pomyślałem: „Teraz rozwinę koncentrację na trzy sposoby”.

32. Zatem Anuruddho rozwinąłem koncentrację z myśleniem i rozważaniem. Rozwinąłem koncentrację bez myślenia ale z rozważaniem. Rozwinąłem koncentrację bez myślenia i rozważania. Rozwinąłem koncentrację z błogością, rozwinąłem koncentrację bez błogości, rozwinąłem koncentrację stowarzyszoną z radością, rozwiałem koncentrację stowarzyszoną z równowagą.

33. Kiedy Anuruddo rozwiałem koncentrację z myśleniem i rozważaniem ... bez myślenia ale z rozważaniem ... bez myślenia i rozważania ... z błogością ... bez błogości ... z radością ... z równowagą, wiedza i wgląd pojawiły powstały u mnie: „Moje wyzwolenia jest niezachwiane, to są ostatnie narodziny, nie ma więcej odnowy istnienia”.

Oto co powiedział Zrealizowany. Czcigodny Ananda był zadowolony i ucieszony słowami Zrealizowanego

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.