M 87. Zrodzone z tych którzy są drodzy

1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Savatthi w Gaju Jeta w Parku Anathapindiki.

2. Przy tej okazji pewnemu gospodarzowi umarł drogi i ukochany jedyny syn. Po śmierci swego syna, nie miał on już dłużej ochoty pracować ani jeść. Chodził na teren cmentarny i wołał: „Moje jedyne dziecko, gdzie jesteś, moje jedyne dziecko, gdzie jesteś?”.

3. Wtedy ten gospodarz udał się do Zrealizowanego i po złożeniu mu hołdu usiadł z boku. Zrealizowany rzekł do niego: „Gospodarzu, twoje zdolności nie są takie jak u tego kto kontroluje swój umysł. Twoje zdolności są niesprawne”. „Jak moje zdolności mogłyby być sprawne, czcigodny panie? Gdy mój drogi i ukochany syn umarł. Od kiedy umarł, nie mam więcej chęci by pracować czy jeść. Chodzę na teren cmentarny i wołam: 'Moje jedyne dziecko, gdzie jesteś, moje jedyne dziecko, gdzie jesteś?'” "Tak to jest gospodarzu, tak to jest! Żal, płacz, smutek i rozpacz rodzą się z tych, którzy są drodzy, powstają z tych, którzy są drodzy”. „Czcigodny panie, kto by tak myślał, że żal, płacz, ból i smutek i rozpacz rodzą się z tych, którzy są drodzy, powstają z tych, którzy są drodzy. Czcigodny panie, szczęście i radość rodzą się z tych którzy są drodzy, powstają z tych, którzy są drodzy”. Wtedy niezadowolony ze słów Zrealizowanego, nie aprobując ich, gospodarz wstał ze swego miejsca i odszedł.

4. Przy tej okazji, nieopodal Zrealizowanego pewni gracze grali w kości. Wtedy gospodarz udał się do tych graczy i powiedział: „Właśnie panowie udałem się do pustelnika Gotamy i po złożeniu mu hołdu, usiadłem z boku. Kiedy to uczyniłem, pustelnik Gotama rzekł do mnie: 'Gospodarzu, twoje zdolności nie są takie jak u tego kto kontroluje swój umysł. Twoje zdolności są niesprawne'. Na to odparłem pustelnikowi Gotamie: 'Jak moje zdolności mogłyby być sprawne, czcigodny panie? Gdy mój drogi i ukochany syn umarł. Od kiedy umarł, nie mam więcej chęci by pracować czy jeść. Chodzę na teren cmentarny i wołam: 'Moje jedyne dziecko, gdzie jesteś, moje jedyne dziecko, gdzie jesteś?' Na to pustelnik Gotama rzekł do mnie: 'Tak to jest gospodarzu, tak to jest! Żal, płacz, smutek i rozpacz rodzą się z tych, którzy są drodzy, powstają z tych, którzy są drodzy'. Odpowiedziałem pustelnikowi Gotamie: 'Czcigodny panie, kto by tak myślał, że żal, płacz, ból i smutek i rozpacz rodzą się z tych, którzy są drodzy, powstają z tych, którzy są drodzy. Czcigodny panie, szczęście i radość rodzą się z tych którzy są drodzy, powstają z tych, którzy są drodzy'. I wtedy niezadowolony ze słów pustelnika Gotamy, nie aprobując ich, wstałem ze swego miejsca i odszedłem”. „Tak to jest gospodarzu, tak to jest. Szczęście i radość rodzą się z tych którzy są drodzy, powstają z tych którzy są drodzy”. Wtedy myśląc: „Zgadzam się z graczami”, gospodarz odszedł.

5. W końcu ta historia doszła do królewskiego pałacu. Wtedy król Pasenadi z Kosala powiedział Królowej Mallice: „Oto co zostało powiedziane przez pustelnika Gotamę, Malliko: 'Żal, płacz, ból i smutek i rozpacz rodzą się z tych, którzy są drodzy, powstają z tych, którzy są drodzy'”. „Jeżeli to zostało powiedziane przez Zrealizowanego, panie, to tak jest”. „Niezależnie co pustelnik Gotama mówi, Mallika popiera to tak: 'Jeżeli to zostało powiedziane przez Zrealizowanego, panie, to tak jest'. Tak jak uczeń popiera cokolwiek jego nauczyciel mu powie, mówiąc 'Tak to jest, nauczycielu, tak to jest', tak też Malliko, niezależnie co pustelnik Gotama powie, popierasz to w ten sposób: 'Jeżeli to zostało powiedziane przez Zrealizowanego, panie, to tak jest'. Odejdź Malliko, zniknij mi z oczu!”.

6. Wtedy królowa Mallika odezwała się do bramina Nalijangha: „Braminie, idź do Zrealizowanego i złóż mu hołd w moim imieniu, twoją głową u jego stóp i spytaj czy jest wolny od dolegliwości i chorób, czy jest zdrowy, silny i przebywa w wygodzie, mówiąc: 'Czcigodny panie, Królowa Mallika składa ci hołd swoją głową u twoich stóp i pyta czy jesteś wolny od dolegliwości i chorób, czy jesteś zdrowy, silny i przebywasz w wygodzie'. Wtedy powiedz to: 'Czcigodny panie, czy te słowa zostały wypowiedziane przez Zrealizowanego: 'Żal, płacz, ból i smutek i rozpacz rodzą się z tych, którzy są drodzy, powstają z tych, którzy są drodzy'? Posłysz dobrze co Zrealizowany odpowie i zdaj mi z tego sprawę, gdyż Tathagatowie nie mówią nieprawdy”. Tak pani”, odpowiedział i udał się do Zrealizowanego i wymienił z nim pozdrowienia. Kiedy ta kurtuazyjna i grzecznościowa rozmowa została zakończona, usiadł z boku i powiedział: „Mistrzu Gotama, Królowa Mallika składa hołd swoją głową u stóp mistrza Gotamy i pyta czy jest wolny od dolegliwości i chorób, czy jest zdrowy, silny i przebywa w wygodzie. Czcigodny panie, czy te słowa zostały wypowiedziane przez Zrealizowanego: 'Żal, płacz, ból i smutek i rozpacz rodzą się z tych, którzy są drodzy, powstają z tych, którzy są drodzy'?

7. "Tak to jest, braminie, tak to jest. Żal, płacz, ból, smutek i rozpacz rodzą się z tych, którzy są drodzy, powstają z tych którzy są drodzy.

8. Z tego może być zrozumiane braminie, jak żal, płacz, ból, smutek i rozpacz rodzą się z tych którzy są drodzy, powstają z tych którzy są drodzy. Kiedyś w tym samym Savatthi była pewna kobieta której umarła matka. Z uwagi na śmierć matki oszalała, straciła rozum i wędrowała z ulicy na ulicę, od skrzyżowania do skrzyżowania, mówiąc: 'Czy widzieliście moją matkę? Czy widzieliście moją matkę?'

9-14. I może być również zrozumiane z tego jak żal, płacz, ból, smutek i rozpacz rodzą się z tych którzy są drodzy, powstają z tych którzy są drodzy. Kiedyś w tym samym Savatthi była pewna kobieta której umarł ojciec ... której umarł brat ... której umarła siostra ... której umarł syn ... której umarła córka ... której umarł mąż. Z uwagi na śmierć męża oszalała, straciła rozum i wędrowała z ulicy na ulicę, od skrzyżowania do skrzyżowania, mówiąc: 'Czy widzieliście mojego męża? Czy widzieliście mojego męża?'

15-21. I może być również zrozumiane z tego jak żal, płacz, ból, smutek i rozpacz rodzą się z tych którzy są drodzy, powstają z tych którzy są drodzy. Kiedyś w tym samym Savatthi był pewien człowiek któremu umarł ojciec ... któremu umarł brat ... któremu umarła siostra ... któremu umarł syn ... któremu umarła córka ... któremu umarła żona. Z uwagi na śmierć żony oszalał, stracił rozum i wędrował z ulicy na ulicę, od skrzyżowania do skrzyżowania, mówiąc: 'Czy widzieliście moją żonę? Czy widzieliście moją żonę?'

22. I może być również zrozumiane z tego jak żal, płacz, ból, smutek i rozpacz rodzą się z tych którzy są drodzy, powstają z tych którzy są drodzy. Kiedyś w tym samym Savatthi była pewna kobieta która poszła żyć z swoimi krewnymi. Jej krewni chcieli ją rozwieść z jej mężem i oddać ją innemu, którego nie chciała. Wtedy ta kobieta powiedziała mężowi: 'Panie, ci moi krewni chcą mnie rozwieść z tobą i oddać innemu którego nie chcę'. Wtedy ten człowiek przeciął ją na pół i popełnił samobójstwo myśląc: 'Będziemy razem w przyszłym życiu'. I może być również zrozumiane z tego jak żal, płacz, ból, smutek i rozpacz rodzą się z tych którzy są drodzy, powstają z tych którzy są drodzy.

23. Wtedy ciesząc się i radując słowami Zrealizowanego bramin Nalijangha wstał z miejsca i udał się do Królowej Malliki i zdał jej sprawę z konwersacji ze Zrealizowanym.

24 Wtedy królowa Mallika udała się do Króla Pasenadi z Kosala i spytała go: "Jak myślisz panie, czy Księżniczka Vajiri jest tobie droga?” „Tak Malliko, księżniczka Vajiri jest mi droga”. "Jak myślisz panie. Jeżeli zmiana czy zmienność miałaby miejsce u księżniczki Vajiry, czy żal, płacz, ból, smutek i rozpacz nie powstałyby u ciebie?” „Zmiana i zmienność u Księżniczki Vajiry oznaczałaby zmianę i zmienność w moim życiu. Jak, żal, płacz, ból, smutek i rozpacz mógłyby nie powstać u mnie?”. „To w odniesieniu do tego Zrealizowany który wie i widzi, spełniony i całkowicie przebudzony powiedział: 'Żal, płacz, ból, smutek i rozpacz rodzą się z tych którzy są drodzy, powstają z tych którzy są drodzy'.

25-28. Jak myślisz panie. Czy szlachetnie urodzona Królowa Vasaba jest tobie droga? ... Czy Generał Vidudabha jest tobie drogi? ... Czy ja jestem tobie droga? ...Czy Kasi i Kosala są tobie drogie?” „Tak, Kasi i Kosala są mi drogie. To dzięki Kasi i Kosala używamy drzewa sandałowego z Kasi i nosimy girlandy, pachnidła i balsamy”. „Jak myślisz panie. Jeżeli zmiana i mienność miałaby miejsce w Kasi i Kosala, czy żal, płacz, ból, smutek i rozpacz nie powstałyby u ciebie?” „Zmiana i zzmienność w Kasi i Kosala oznaczałaby zmianę i zmienność w moim życiu. Jak, żal, płacz, ból, smutek i rozpacz mogłaby nie powstać u mnie?”. „To w odniesieniu do tego Zrealizowany który wie i widzi, spełniony i całkowicie przebudzony powiedział: 'Żal, płacz, ból, smutek i rozpacz rodzą się z tych którzy są drodzy, powstają z tych którzy są drodzy'”.

29. „To cudowne Mallika, to wspaniałe, jak daleko Zrealizowany spenetrował z mądrością i widzi z mądrością! Chodź Mallika, przynieś mi wody do ablucji”. Wtedy Król Pasenadi z Kosala wstał ze swego miejsca i ułożył szatę na jedno ramię, wyciągnął swe ręce w pełnym czci pozdrowieniu ku Zrealizowanemu i wygłosił tą eksklamację trzy razy: Chwała Zrealizowanemu, spełnionemu i całkowicie przebudzonemu! Chwała Zrealizowanemu, spełnionemu i całkowicie przebudzonemu! Chwała Zrealizowanemu, spełnionemu i całkowicie przebudzonemu!